Το SURVIVOR ήταν τελικά μια κάποια...λύσις

Στις 13 Φεβρουαρίου ξεκίνησε ο μαραθώνιος που λέγεται SURVIVOR. Από μεγάλο τηλεοπτικό στοίχημα κατάφερε να γίνει φαινόμενο με ρεκόρ τηλεθέασης, χιλιάδες άρθρα, ξενύχτια, κλεισούρα, κόντρες, τσακωμούς και διατριβές. Πέρασαν πέντε μήνες και χθες βράδυ είχαμε τον τελικό με τον Γιώργο Αγγελόπουλο ή αλλιώς Ντάνο να ανακηρύσσεται ως  τελικός SURVIVOR και να παίρνει τα 100.000.

Από δω και πέρα όλοι ξαναγυρίζουν στη δική τους μάχη επιβίωσης, παρατώντας τους δέκτες και στοιχηματίζοντας εκ του ασφαλούς.

Σίγουρα για το διάστημα που κράτησε ήταν μια κάποια λύσις…που θα έλεγε και ο ποιητής.

Όχι μόνο για το κανάλι και τους διαφημιζόμενους που είδαν…φως στο χειμαζόμενο τηλεοπτικό τοπίο αλλά κυρίως για τα εκατομμύρια του κόσμου που κάθε βράδυ ξεχνούσε τις δικές του μικρές και μεγάλες μάχες με τη ζωή (τις περισσότερες αδιέξοδες).

Έτσι έκαναν και οι νέοι αυτής της χώρας οι σπουδαγμένοι που δεν έχουν τα μπράτσα και τη μυϊκή δύναμη του «Ντάνου» αλλά έχουν τα πτυχία στην κορνίζα και το 1/3 από αυτούς απλώς….κάθονται. 

Χτες όπως ανακοίνωσε το  ΙΟΒΕ για τους απόφοιτους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από το 2011 και έπειτα, η πραγματικότητα είναι αρκετά δύσκολη, αφού το 36% των αποφοίτων είναι άνεργοι. Αλλά και εκείνοι που εργάζονται λαμβάνουν μισθό 400-800 ευρώ.

Τώρα που εξέλιπεν και το SURVIVOR που ως φύλλον συκής, κάλυπτε τα ακάλυπτα (ας μην ξεχνάμε ότι η βραδιά ψήφισης των μέτρων του 4^ου μνημονίου, πέρασε μια χαρούλα μπροστά στους δέκτες παρακολουθώντας τον Ντάνο και τα άλλα παιδιά) μήπως οι πολιτικοί και οι πολιτικές έχουν να πουν και κάτι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ σε όλους αυτούς τους νέους για το μέλλον τους;

Γιατί κανείς οιωνεί δεν μπορεί να είναι είτε αποχαυνωμένος τηλεθεατής, είτε να συνωστίζεται στα τηλεπαιχνίδια του ΣΚΑΙ για να γίνει STAR εναποθέτοντας σε αυτά την επαγγελματική του αποκατάσταση.