Η έξοδος στις αγορές, το mea culpa του πρωθυπουργού και ο Γιάνης

 "Στις άκρες των εδράνων κάθισα κι έκλαψα" από το twitter

H έξοδος της Ελλάδας στις αγορές μετά από σχεδόν τρεισήμισι χρόνια είναι πλέον γεγονός, με μια 5ετή έκδοση που στοχεύει σε επιτόκιο χαμηλότερο του 4,75%. «Σημαντικό βήμα» για βιώσιμη και σταθερή πρόσβαση στις αγορές η έκδοση ομολόγου, σημειώνει το Μέγαρο Μαξίμου. 

Ανάδοχες τράπεζες είναι οι BNP Paribas, Bank of America-Merrill Lynch, Citigroup, Deutsche Bank. Goldman Sachs και HSBC και η έκδοση, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, απευθύνεται και στους κατόχους του ομολόγου Σαμαρά που λήγει το 2019. 

Η τιμή εξαγοράς των προηγούμενων τίτλων ανέρχεται στο 102,6.

Η έκδοση υπόκειται στις συνθήκες της αγοράς και εξαρτάται από το «ρολάρισμα» της προηγούμενης δημοπρασίας.

Οι νέοι τίτλοι θα εκδοθούν αύριο, Τρίτη, και στόχος της κυβέρνησης είναι ένα επιτόκιο χαμηλότερο του 4,75%, ενώ οι εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς θεωρούν εφικτό ακόμη κι ένα επιτόκιο περί το 4,5% με 4,6%. 

Κατά τους ίδιους παράγοντες το ύψος της έκδοσης μπορεί να ξεπεράσει κατά τι και τα 4 δις ευρώ. 

Η εκκαθάριση αναμένεται την 1η Αυγούστου. 

Εν τω μεταξύ δεν έχει καταλαγιάσει ο θόρυβος από τα δημοσιεύματα με τις αποκαλύψεις Βαρoυφάκη στο βιβλίο του τόσο για τους διαλόγους που φέρεται να είχε με τον Αλέξη Τσίπρα και κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες όσο και το γεγονός ειδικά ότι

φέρεται να έχει ηχογραφήσει τις συνομιλίες του ο πρώην υπουργός Οικονομικών. 
Μάλιστα η ουσιαστική απουσία αντίδρασης σε αυτές τις αποκαλύψεις είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τόσο των μέσων ενημέρωσης όσο και των πολιτικών δυνάμεων που αξιολογούν αυτή την κίνηση.

Ο πρωθυπουργός βασικά απαντώντας έμμεσα στις αιχμές του πρώην συνεργάτη του σε συνέντευξή του στον Guardian, αναγνωρίζει ως λάθος την επιλογή του στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρώην υπουργό στην ίδια εφημερίδα να ανταπαντά:

 “Το επιχείρημα του κ.Τσίπρα ότι ήμουν και η σωστή επιλογή για την αρχική σύγκρουση και το ότι το σχέδιο Β μου ήταν τόσο αόριστο που δεν άξιζε το κόπο να μιλάμε καν γι αυτό είναι ανόητο, αλλά και διορατικό, διότι αποκαλύπτει την αδυναμία διατήρησης μιας ριζοσπαστικής κριτικής των προκατόχων του όσο υιοθετεί το δόγμα της TINA (Τhere is no alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική)

Καθώς η άποψη μου για τα γεγονότα του 2015 είναι καταγεγραμμένη (βλ. το τελευταίο βιβλίο μου «Ενήλικες στο Δωμάτιο») δεν επιθυμώ να προσθέσω κάτι εδώ γι αυτήν την περίοδο. 

Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι το καθήκον να τερματιστεί η απερήμωση της Ελλάδας, η οποία προχωράει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς σύμφωνα με τους όρους του τρίτου μνημονίου, των νέων μη βιώσιμων δανείων και της αυθαίρετης, αυτοπεριοριζόμενης και αυτοκαταστροφικής οικονομικής ανάπτυξης.

Είναι η τακτική του «υποδειγματικού κρατουμένου» στους δανειστές μας ένα καλύτερο σχέδιο από αυτό που ο κ.Τσίπρας απέρριψε ως «αδύναμο και αναποτελεσματικό»;

Αυτό είναι το ερώτημα".