Θεολόγος μηνύει τον κληρικό με το κάστανο του Αγίου Παϊσίου – Τι λέει σε συνέντευξή του

Ο θεολόγος Παναγιώτης Ανδριόπουλος ήταν ουσιαστικά ο μόνος που αντέδρασε δυναμικά, μετά το «προσκύνημα» ενός κάστανου… σε εκκλησία του Αγρινίου. Είναι εξαιρετικά λυπηρό το ότι ούτε η Ιερά Σύνοδος εξέδωσε κάποια ανακοίνωση ούτε και κάποιος άλλος ιεράρχης έσπευσε να καταδικάσει χωρίς περιστροφές, την «ευφυή» κίνηση του κληρικού ο οποίος εμπνεύστηκε να εκθέσει το κάστανο του Παϊσίου ως «φετίχ» για τους ενορίτες του…

Ο κ. Ανδριόπουλος μήνυσε τον κληρικό Κωνσταντίνο Καντάνη και η Μητρόπολη Αιτωλοκαρνανίας σύρθηκε στο να εκδώσει μία καταδικαστική ανακοίνωση για το γεγονός.

Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα στο liberal.gr

Κύριε Ανδριόπουλε, πληθαίνουν συνεχώς τα φαινόμενα ευτελισμού πολλών συμβόλων της Εκκλησίας. Θα περίμενε κανείς έναν εκσυγχρονισμό του «ορθόδοξου βιώματος», αντί για πισωγύρισμα στο παρελθόν. Που το αποδίδετε;

Η ορθόδοξη πίστη είναι υπόθεση των λογικών ανθρώπων. Το λογικό και το αυτεξούσιο συνιστούν αυτό που λέμε στην θεολογία το «κατ’ εικόνα». Άρα, ο άνθρωπος πιστεύοντας στον Θεό δεν απεμπολεί τη λογική του, απλώς δεν την θεοποιεί. Σήμερα, παρατηρούμε φαινόμενα στην Ορθόδοξη Εκκλησία που έχουν μια μαγική χροιά (όπως η ατέρμονη περιφορά λειψάνων και εικόνων, η προσκύνηση «κειμηλίων» όπως παντόφλας ή καστάνων κ.α.), γεγονός που ακυρώνει το αυτεξούσιο, αφού ο άνθρωπος μεταθέτει την ευθύνη των πράξεών του στο κάθε «ιερό» αντικείμενο. 

Ειδικά με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, έχουν αναδυθεί στην ελληνική κοινωνία φαινόμενα σκοταδισμού, εθνικισμού και «προφητειών» που αναμένουν την …εκπλήρωσή τους, τα οποία, φαινόμενα, δυστυχώς συντηρεί με τον τρόπο της και η Εκκλησία. Ο αεί εκσυγχρονισμός της Εκκλησίας, είναι ο επαναπροσδιορισμός σε κάθε εποχή της ελευθερίας και της ευθύνης. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, η πίστη θα εμφανίζεται σοβαρά αλλοιωμένη.

Eίναι απορίας άξιον γιατί κανείς από την επίσημη Εκκλησία δεν αντιδρά και δεν τοποθετείται κάθε φορά που συμβαίνουν τέτοιου είδους φαιδρότητες, όπως το προσκύνημα ενός κάστανου. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ιεράρχες που εξεγείρονται μπροστά σε τέτοια γεγονότα. Γιατί δε εμφανίζονται πουθενά;

Στην επίσημη Εκκλησία τα πράγματα είναι όπως στην πολιτική, δυστυχώς. Θυμηθείτε τα αντίστοιχα: ανακολουθίες, αγώνας για επίτευξη ισορροπιών, ωχαδερφισμός, προσωπικές φιλοδοξίες κ.ο.κ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι ιερείς και αρχιερείς δεν είναι εξωγήινοι. Είναι μέλη και προϊόντα αυτής της κοινωνίας που ζούμε. Άρα, ό,τι παθογένειες συναντούμε στην Πολιτεία, συναντούμε και στην Εκκλησία.

Είστε ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα, σχετικός με ζητήματα θρησκείας, που παίρνει τη γενναία απόφαση να μηνύσει κάποιον γιατί προσβάλει την πίστη του. Αναρωτιέμαι κ. Ανδριόπουλε, αν οι Έλληνες είναι κατ΄ουσίαν καλοί Χριστιανοί ή αν, υποσυνείδητα, το θρήσκευμα – με τα τελετουργικά του – αποτελεί απλά, ένα καταφύγιο κοινωνικής αναγνώρισης…

Θεωρώ, φυσικά, ότι κάνω το αυτονόητο και όχι κάτι το εξαιρετικό. Νομίζω ότι δεν πρέπει να αφήσουμε την πίστη στα χέρια ανθρώπων οι οποίοι την ανάγουν σε μαγεία και την δυσφημούν στον σύγχρονο κόσμο. Επίσης, η απόλυτη ταύτιση της Εκκλησίας με την έννοια του έθνους, είναι ο μεγάλος πειρασμός για την Ορθόδοξη Εκκλησία στις μέρες μας. Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας τα όσα σημειώνονται σε ένα αρχαίο κείμενο της Εκκλησίας για την στάση των χριστιανών:  «Οι Χριστιανοί δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους στην γλώσσα ομιλίας, ούτε στις συνήθειες. Ούτε κατοικούν σε δικές τους ξεχωριστές πόλεις, ούτε χρησιμοποιούν κάποια γλωσσική διάλεκτο διαφορετική, ούτε ζουν με «περίεργο» τρόπο! Μετέχουν σε όλα τα κοινά ως πολίτες και υπομένουν τα πάντα, όμως σαν να ήσαν ξένοι. Γήινοι άνθρωποι είναι αλλά δεν ζουν με ζωώδη τρόπο. Υπακούουν στους κρατικούς νόμους αλλά με τον τρόπο ζωής τους ξεπερνούν τους νόμους.»

Liberal.gr