Όταν το ηθικό πλεονέκτημα χάνεται στη σουίτα ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου

του Θανάση Μαυρίδη

Δεν πάει πολύς καιρός από όταν ο υπουργός Οικονομικών, κ. Τσακαλώτος, παρακολουθούσε τον ποδοσφαιρικό αγώνα του ΠΑΟΚ, στη σουίτα του προέδρου της ομάδος, κ. Ιβάν Σαββίδη. Λίγο καιρό αργότερα η κυβέρνηση κατέθεσε για χάριν του προέδρου Ιβάν μια προκλητική τροπολογία στη Βουλή. Νωρίτερα του έδωσε ένα λιμάνι και ένα μέσο ενημέρωσης. Ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ρίξει στη Βουλή το μανδύα του ηθικού πλεονεκτήματος.

Ο κ. Σαββίδης βγήκε έξω από τα όρια της συμπρωτεύουσας, όπου ήδη κυριαρχεί, με την διεκδίκηση μιας τηλεοπτικής άδειας για λογαριασμό της εθνοσωτήριας κυβέρνησής μας. Δεν πρόκειται απλά για ένα κοινό μυστικό που δήθεν αποκαλύπτουμε αυτή την ώρα. Οι εργαζόμενοι στο «νέο κανάλι» του κ. Σαββίδη ήταν όλοι τους συνεργάτες του κ. Πάνου Καμμένου.

Ο κ. Πάνος Καμμένος παραδέχθηκε στη Βουλή ότι πράγματι η περίφημη τροπολογία περί λαθρεμπορίου αφορά τον Ιβάν Σαββίδη. 

Αν αυτό δεν λέγεται διαπλοκή, πώς αλλιώς μπορούμε να το ονομάσουμε;

Ο κ. Τσίπρας είναι σοβαρά εκτεθειμένος από τα όσα συμβαίνουν. Και δεν είναι μόνο η τροπολογία. Ο κ. Σαββίδης θα είναι πλέον ένας από τους ισχυρότερους μιντιάρχες της χώρας, εφόσον ολοκληρωθεί ο έλεγχος του «διαπλεκόμενου» Πήγασου, στον οποίο όμως μπορεί να παραμείνουν και οι παλιοί μέτοχοι κι αφού γίνει ένα γενναίο κούρεμα στα δάνεια της υπερχρεωμένης επιχείρησης.

Την ίδια στιγμή φαίνεται ο κ. Σαββίδης φαίνεται να είναι από τους μεγάλους κερδισμένους από το διαγωνισμό για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Σε έναν διαγωνισμό που δεν ξέρουμε ακόμη πώς ακριβώς και με τι όρους συμμετέχουν οι μέτοχοι του σχήματος που πλειοδότησε. Και αυτή είναι μια παρατήρηση που μπορεί στο επόμενο χρονικό διάστημα να αποκτήσει μια κάποια αξία.

 Όλα αυτά που έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα με πρωταγωνιστή τον κ. Σαββίδη είναι πολλά, ακόμη και για έναν ολιγάρχη.

Ο κ. Σαββίδης είναι ο εκλεκτός αυτής της κυβέρνησης. Αυτό είναι φανερό. Επίσης, είναι σαφές ότι ο κ. Σαββίδης εκπροσωπεί για τον κ. Τσίπρα το καινούργιο. Όταν μιλούσε για τη διαπλοκή του παρελθόντος και για το πως αυτή θα έπρεπε να καταπολεμηθεί, με την ανάληψη νέων δυνάμεων, προφανώς είχε υπόψιν του τη γάτα των Ιμαλαΐων και τον κ. Σαββίδη.

Ο κ. Μητσοτάκης έσυρε τον κ. Τσίπρα στη Βουλή εξαιτίας μιας τροπολογίας που κυριολεκτικά έβγαζε μάτι. Και φυσικό ήταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κερδίσει τις εντυπώσεις. Γιατί άραγε ο κ. Τσίπρας δέχθηκε να υποστεί μια τέτοια πολιτική ήττα; Διότι από τη στιγμή που η κυβέρνησή του υπερασπίστηκε αυτή την περίεργη -τουλάχιστον- τροπολογία έθετε τις προϋποθέσεις για μια ήττα στη Βουλή.

Ο κ. Μητσοτάκης από την πλευρά του, με την κίνησή του αυτή, τα έβαλε με τον ισχυρό άνδρα της Θεσσαλονίκης. Δεν δίστασε να θέσει τις βάσεις για μια σύγκρουση διαρκείας με τον ολιγάρχη Ιβάν, ο οποίος φαίνεται να έχει ισχυρά ερείσματα και στο χώρο της... λαϊκής δεξιάς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε ότι εννοεί όλα όσα κατά καιρούς έχει υποστηρίξει για την ανάγκη της θέσπισης κανόνων και στην ελληνική επιχειρηματική κοινότητα.

Ο κ. Τσίπρας εκτίθεται το τελευταίο διάστημα διαρκώς. Με τη Βενεζουέλα, με τον Ιβάν Σαββίδη, δείχνει ότι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς ήταν μία ακόμη αυταπάτη. Όχι δική του, αλλά του ελληνικού λαού. Και αυτή δε θα μπορέσει να διαλυθεί με όσες εξεταστικές και αν ξεκινήσει, με όσους φακέλους και αν ανασύρει από τα αρχεία.

liberal.gr