Η χρυσή μπίζνα της ΑΕΠΙ, οι φτωχοί καλλιτέχνες και οι δύστυχοι μαζαγάτορες

Η οικονομική αστυνομία επενέβη σήμερα στην υπόθεση της ΑΕΠΙ (Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας). Ελεγκτές του σώματος έφτασαν στα γραφεία της εταιρείας, στην οδό Σάμου στο Μαρούσι το πρωί της Τετάρτης για να ερευνήσουν το τεράστιο σκάνδαλο που κρατούσε σε ομηρία ακόμη και το τελευταίο ραφτάδικο της χώρας που έπαιζε μουσική από τρατζιστοράκι.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως το φαινόμενο αυτό συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία, αφού σε καμία άλλη χώρα του κόσμου τα πνευματικά δικαιώματα δεν ανήκουν σε ιδιωτική εταιρεία. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο χώρος της ελληνικής μουσικής πνευματικής κληρονομιάς αποτελούσε κυριολεκτικά μια οικογενεια­κή υπόθεση. Σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες του κόσμου οι αντίστοιχες ΑΕΠΙ ανήκουν, διοικούνται και ελέγχονται από τους ίδιους τους δημιουργούς. Στην Ελλάδα όμως ο ιδιωτικός και κερδοσκοπικός χαρακτήρας της ΑΕΠΙ σε συνδυασμό με τη μονοπωλιακή θέση που απολάμβανε στην αγορά της παρείχαν τη δυνατότητα να επιβάλει στους δημιουργούς και στους χρήστες δυσμενείς όρους και πρακτικές.
Ενδεικτικό του μονοπωλιακού και κερδοσκοπικού χαρακτήρα της ΑΕΠΙ είναι το γεγονός ότι οι προμήθειες της εταιρείας για τα πνευματικά δικαιώματα φτάνουν το εξωφρενικό 33% την ώρα που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 20%.
Ακόμη και η Αστυνομία έφτασε στο σημείο να λειτουργεί σαν εισπράκτορας της ΑΕΠΙ, μαζεύοντας τα πρόστιμα από καφετέριες, κομμωτήρια, περίπτερα και όποιες άλλες επιχειρήσεις είχαν ανοιχτά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.
Τα δίχτυα των αρπακτικών της ΑΕΠΙ για κάποιο ανεξήγητο λόγο έφτασαν μέχρι και στο χαρτί Α3 και Α4 που χρησιμοποιούμε για τις εκτυπώσεις, αφού και για αυτά επιβάλλεται και καταβάλλεται φόρος 4% υπέρ των πνευματικών δικαιωμάτων. Το ίδιο ισχύει και για τις συσκευές αναπαραγωγής ήχου που εισάγονται στην Ελλάδα, για τις οποίες επίσης έχει θεσπιστεί τέλος 6%.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της αρπαχτής αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το διάστημα 1991-2012 η ΑΕΠΙ εισέπραξε μόνον από τόκους 9 εκατ. ευρώ. Η ΑΕΠΙ με σύμμαχο ένα εξόφθαλμα διεφθαρμένο θεσμικό πλαίσιο προχώρησε  σε ένα πογκρόμ σε βάρος βιοπαλαιστών μικρομεσαίων επιχειρηματιών από το 2010 μέχρι το 2015 με περισσότερες από 48.000 εισαγγελικές απαγορεύσεις, 4.000 εξώδικα, 5.000 μηνύσεις και 1000 αγωγές εναντίον τους, χωρίς όμως τα έσοδα που συγκέντρωσε να φτάσουν στους καλλιτέχνες στους οποίους ανήκαν.  Σε αντίθεση βέβαια (όπως αποκάλυψε το πόρισμα φωτιά της Οικονομικής Αστυνομίας) με τις τεράστιες αμοιβές των μελών του ΔΣ της ΑΕΠΙ (που σημειωτέον ανήκαν στην οικογένεια Ξανθόπουλου).  
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΕΠΙ έπαιρνε το 2011 μηνιαίο μισθό 52.000 ευρώ, ενώ την ίδια χρονιά μισθός συγγενούς μέλους του Δ.Σ. έφτανε τις 466.256 ευρώ τον χρόνο!
Με πρωτοβουλία της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδίας Κονιόρδου, το πόρισμα των ελεγκτικών αρχών αποστέλλεται στον εισαγγελέα για να αναζητηθούν τυχόν ευθύνες με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών.