Μακελειό στους ελληνικούς δρόμους

Τα τροχαία πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους από 15 έως 29 ετών

Με αφορμή το τραγικό πολύνεκρο τροχαίο ατύχημα στην Ε.Ο Αθηνών –Λαμίας,  πραγματοποιήθηκε σήμερα ευρεία σύσκεψη με τη συμμετοχή εκπροσώπων του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας και της Ελληνικής Εταιρίας Διαχείρισης Κρίσεων στην Υγεία.
Σε αυτήν τονίστηκε για μια άλλη φορά η ανάγκη εκπόνησης στρατηγικού σχεδίου για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων και οι συμμετέχοντες πρότειναν αλλαγή του πλαισίου που αφορά την αξιολόγηση από το ΚΤΕΟ και την δημιουργία απαραίτητων ελεγκτικών μηχανισμών που θα διασφαλίζουν τη συμμόρφωση των οδηγών για την επισκευή των βλαβών.

Η χώρα μας πάντως σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat έρχεται τρίτη στην Ευρώπη σε αριθμό θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων, μετά τη Ρουμανία και τη Λιθουανία, ενώ τα τελευταία 50 χρόνια είχαμε 120.000 νεκρούς, 350.000 ανάπηρους και 2 εκατομμύρια τραυματίες.

Ειδικότερα τα τροχαία αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους από 15 έως 29 ετών, τη δεύτερη αιτία θανάτου για τις ηλικίες 5 έως 14 και την τρίτη για τις ηλικίες 30 έως 44 ετών. Μάλιστα, τα ατυχήματα που χαρακτηρίζονται «σοβαρά» και «θανατηφόρα» αυξήθηκαν κατά 3,8% και 8,3% αντίστοιχα, ενώ αντιθέτως τα «ελαφρά» μειώθηκαν κατά 10,9%.

Η κυριότερη αιτία των τροχαίων είναι η αμέλεια των οδηγών. Η απόσπαση προσοχής του οδηγού από αιτίες όπως είναι η χρήση του κινητού τηλεφώνου, η υπερβολική ταχύτητα και η κατανάλωση αλκοόλ, είναι οι συνηθέστεροι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την πρόκληση των τροχαίων. Είναι ακόμη χαρακτηριστικό, ότι τα τροχαία αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου σε ηλικίες 19-39 ετών και το 50% αυτών οφείλεται στην κατανάλωση αλκοόλ και άλλων ουσιών.

ΣΧΟΛΙΟ: Οι πιο παραγωγικές ηλικίες ξεκληρίζονται στους ελληνικούς δρόμους, που τα τελευταία χρόνια της κρίσης δεν συντηρούνται σωστά. Κανείς θάνατος στην άσφαλτο δεν είναι αποδεκτός, γιατί δεν είναι της μοίρας αλλά έχει πάντα κάποια αιτία. Ο Ιαβέρης λέει ότι ο τρόπος που οδηγούμε είναι καθαρά θέμα νου και πολιτισμού, καθώς ο  «οδικός πολιτισμός, αυτό που βλέπουμε στον δρόμο είναι η αποκωδικοποίηση του πολιτισμού ενός λαού. Είμαστε λοιπόν ένας λαός απολίτιστος οδικά, δακτυλοδεικτούμενος, με αναρτημένες τις συμπεριφορές του στο διαδίκτυο» Αλλά και τα κανάλια νοιάζονται πιο πολύ για τους διάσημους που σκοτώνονται τύφλα στο μεθύσι, για την τιμή της βενζίνης και τα τέλη κυκλοφορίας. Ποιος νοιάζεται να είναι κοινωνικά χρήσιμος?